A - B - C - Ç - D - E - F - G - H - I - İ - K - L - M - N - O - Ö - P - R - S - Ş - T - U - Ü - V - Y - Z
Öfke baldan tatlıdır: Öfkeye kapıldığında bağırıp çağırmak insanı rahatlatır.
Öfkeyle kalkan zararla (ziyanla) oturur: Kişi, öfkeli zamanında duygusunun etkisi altındadır. İyi düşünemez; yaptığı taşkınca işin nasıl bir sonuç doğuracağını hesap edemez. Sonunda bu ölçüsüz, yanlış davranışının zararını görür.
Öksüz güler mi meğer yanıla: İşleri ters giden kimsesiz kişinin yüzü gülmez, yüzünü güldürecek bir durum ortaya çıksa bile bu bir yanlışlıktan dolayıdır.
Öksüz hırsızlığa çıkarsa ay ilk akşamdan doğar: Talihsiz kimse bir şeyden yararlanmaya kalkışsa karşısına akla gelmedik engeller çıkar.
Öksüz oğlan (çocuk) göbeğini kendi keser: Koruyanı, yardım edeni bulunmayan kişi, işini kendi başına görmek zorunda kalır.
Öküz öldü, ortaklık bozuldu (bitti): İki ortak veya taraf arasındaki yakınlığın dayandığı sebep yok olduğunda bu yakınlık da çözülür.
Öküz, yem bitince çifte gideceğini bilir: Çalışmanın önemini kavramak için aç kalmak gerekmez.
Öküze boynuzu yük olmaz (ağır gelmez): İnsan kendi yakınlarını ve kendi işlerini yük saymaz.
Ölenle ölünmez: Çok sevilen birinin ölümünden sonra fazla yas tutulmamalıdır çünkü hayat devam eder.
Ölmüş de ağlayanı yok: Çok kötülüğe uğramış, desteği ve yardım edeni bulunmayan kişi için söylenen bir söz.
Ölmüş koyun (eşek) kurttan korkmaz: Her şeyini kaybetmiş olan kişinin düşmanına bir şey kaptırmaktan korkusu olmaz.
Ölüm hak miras helal: Ölümün olağan olması gibi mirasın da paylaşılması olağandır.
Ölümden öte köy yoktur: Her insan bir gün öleceğini bilmeli, sonu gelmez istekler peşinde koşmamalı, davranışlarını, işlerini bu bilinçle düzene koymalıdır.
Ölüme çare bulunmaz: Ölüm dışında, çaresiz gibi görünen her güç işin bir çıkar yolu vardır.
Ölümle öç alınmaz: Düşmanların ölümünden sevinç duymak insanlığa yakışmaz.
Ölümü gören hastalığa razı olur: Küçük bir zarara uğramayı kabul etmezse çok büyük bir zarara uğrayacağını anlayan kimse, bu küçük zarara katlanır.
Ölürse yer beğensin, ölmezse el beğensin: Çocuğun öldüğünde iyi anılması, yaşarken de beğenilir bir kişi olması için anne baba çocuklarının eğitimine çok önem vermelidir.
Önce baldın, pekmez oldun; şimdi para etmez oldun: Davranışlarına dikkat etmeyen kişinin attığı her yanlış adım, saygınlığının biraz daha azalmasına neden olur.
Önce can sonra canan: İnsanlar bencildir, önce kendilerini, sonra yakınlarını düşünürler.
Önce iğneyi kendine batır, sonra çuvaldızı ele: Başkasına zararı dokunacak bir davranışı yapmadan önce iyi düşün, kendi kendini eleştir.
Ön tekerlek nereye giderse art tekerlek de oraya gider: Küçükler büyüklerin izinde gider, her işte onları örnek tutarlar.
Öpmeye niyeti olmayan “Yanağın nerede?” diye sorar: Bir işi yapmaya niyeti olmayan, istek duymayan kişi, bunu davranışlarıyla belli eder.
Öpülecek el ısırılmaz: Saygı gösterilmesi gereken kimse incitilmemelidir.
A - B - C - Ç - D - E - F - G - H - I - İ - K - L - M - N - O - Ö - P - R - S - Ş - T - U - Ü - V - Y - Z